براکت های ارتودنسی بر روی دندان های شما ارزش تلاش کردن برای داشتن دندان هایی صاف را دارند. حتی با وجود ناراحتی که ممکن است از داشتن آن ها تجربه کنید که ممکن است گاهی دلسرد کننده و ناراحت کننده نیز باشند. این ناراحتی که به احتمال زیاد به دلیل پاسخ بدن به فشار ناشی از براکت ها بر روی دندان ها می باشد به سن شما، میزان استرس و اینکه شما خانم و یا آقا هستید متفاوت می باشد. هیچ درمان خاصی برای از بین بردن درد براکت های ارتودنسی وجود ندارد اما درمان هایی وجود دارند که می توانند درد را کاهش دهند.
بخش بیشتر درد ناشی از براکت های ارتودنسی در 24 تا 72 ساعت اول پس از گذاشتن براکت ها بر روی دندان ها اتفاق می افتد. در طی چند روز اول غذاهای بسیار نرم که نیاز به جویدن زیاد ندارند را مصرف کنید تا به براکت ها بر روی دندان هایتان عادت کنید.
غذاهایی مانند سوپ، پوره سیب زمینی، سیب رنده شده انتخاب های خوبی هستند.
بستنی با بی حسی که به دهان می دهد باعث تسکین درد می شود. شما همچنین می توانید با مکیدن قطعه های یخ باعث کاهش درد شوید. قطعه های یخ را در دهان خود در نزدیکی منطقه ای که بیشتر احساس ناراحتی می کنید قرار دهید. قطعه های یخ کمک به بی حسی و کرختی دهان می کند و احتمال هر گونه التهابی که ممکن است باعث تورم شود را کاهش می دهد. بسیاری از براکت ها دارای واکنش گرمایشی هستند که این بدین معنی است که خوردن غذاهای داغ سبب گرم شدن و واکنش براکت ها می شود و در نتیجه به درد و ناراحتی منجر می شود.
راه دیگر این است که از حلقه لاستیکی مخصوص گاز گرفتن کودک استفاده کنید به این طریق که حلقه لاستیکی را فریز کرده و آن را در دهان خود بگذارید.
این مورد همچنین آرام بخش خواهد بود.
یخ و یا تکه های یخ را نجوید. غذاهای سفت و سخت می توانند به براکت ها آسیب برسانند و منجر به کم شدن نگهداری و چسبندگی براکت ها به دندان شوند.
شما همچنین می توانید آب سرد یخ را نیز امتحان کنید.
به عنوان مثال غذاهای اسیدی و یا نوشیدنی های حاوی مرکبات می توانند زخم ها و یا ناراحتی های دیگر دهان را تشدید کنند. برای از بین بردن امکان تحریک بیشتر دهان از این موارد پرهیز کنید.
از خوردن انواع خاصی از غذاها که باعث شکستن براکت ها و در نتیجه ناراحتی و هزینه های اضافی می شود اجتناب کنید. غذاهای سفت و چسبناک مانند چیپس، آلو خشک، آجیل و تافی ها می توانند به براکت ها صدمه بزنند.
از گاز زدن و جویدن اشیاء سفت دیگر مانند مداد، خودکار و تکه های یخ پرهیز کنید.
داروهای ضد درد مانند استامینوفن(تیلنول) می توانند برخی از ناراحتی های ناراحت کننده براکت ها را از بین ببرند. یک عدد استامینوفن و یا ژلوفن هر 6 ساعت یکبار استفاده کنید.
برای اطمینان از دوز مناسب دستورالعمل های آن را دنبال کنید.
شما همچنین می توانید به جای تیلنول، ایبوپروفن یا ادویل مصرف کنید. اگر چه متخصص ارتودنسی شما ایبوپروفن را به دلیل کاهش حرکات دندانی توصیه نمی کند.
در صورت نیاز به دارو یکی را انتخاب کنید. هر دو نوع دارو را مصرف نکنید!
تعداد بسیاری از داروهای بدون نسخه وجود دارد که می توانند ناراحتی های دهان را که شما تجربه می کنید از بین ببرند. این ها به طور کلی داروهای بی حسی هستند به این معنا که منطقه درد را برای چند ساعت بی حس می کنند و در دهان شویه ها و ژل ها نیز قرار دارند.
قبل از استفاده از این محصولات دستورالعمل موجود بر روی آن را به دقت مطالعه کنید. بعضی از افراد به این محصولات حساسیت دارند بنابراین قبل از استفاده می بایست دستوالعمل آن را دنبال کنید.
آب نمک درد و ناراحتی دهان شما را تسکین می دهد و هر گونه زخم هایی را که ممکن است به علت وجود براکت ها در داخل گونه و دهان شما ایجاد شود را درمان می کند. برای درست کردن محلول آب نمک، یک قاشق چایخوری نمک را در یک لیوان آب گرم بریزید. نمک را در آب هم بزنید تا محلول آب نمک آماده شود. مقداری از این محلول را در دهان خود به مدت یک دقیقه بچرخانید و بیرون بریزید.
از محلول آب نمک چند بار در روز استفاده کنید. به خصوص در چند روز اول و هر زمان که احساس درد بیشتری نسبت به حالت طبیعی دارید.
موم ارتودنسی یا موم دندانی به عنوان یک مانع بین براکت ها و داخل دهان شما استفاده می شود. موم ارتودنسی در داروخانه ها در دسترس است و یا ممکن است در مواردی که متخصص ارتودنسی شما صلاح بداند آن را به شما بدهد.
برای استفاده از موم، تکه کوچکی به اندازه سایز یک نخود از آن را بردارید و به شکل یک توپ کوچک درآورید. گرد کردن موم باعث گرم شدن آن می شود و استفاده از آن را آسان تر می کند. با استفاده از یک دستمال کاغذی محل براکت را خشک کنید و موم را مستقیماً بر روی سیم یا براکت فشار دهید. در صورت نیاز تکرار شود.
این کش های ارتودنسی کوچک به براکت ها متصل می شوند و وظیفه آن ها هم تراز کردن فکین با کمک براکت ها می باشد. آن ها می توانند مدت زمان لازم برای صاف کردن دندان ها را کاهش دهند، بنابراین استفاده از آن ها قطعاً به نفع شماست. متخصص ارتودنسی شما احتمالاً به شما توصیه می کند که از کش ها (الاستیک های ارتودنسی) تا جایی که ممکن است (بجز در هنگام خوردن و مسواک زدن) استفاده کنید و نیز فوراً پس از مسواک زدن از آن ها دوباره استفاده کنید.
این کش های لاستیکی اغلب در چند روز اول بعد از گذاشتن براکت ها ممکن است با ناراحتی همراه باشند، اما در صورت استفاده مکرر به آن ها عادت کرده و درد و ناراحتی ایجاد نمی کنند. بالعکس در صورت استفاده نکردن از آن ها به طور مرتب، باعث ناراحتی بیشتری می شوند.
به طور مثال اگر تنها چند ساعت در روز و یا چند بار در هفته از آن ها استفاده کنید ناراحتی بیشتری خواهید داشت نسبت به زمانی که از آن ها بطور دائم (تمام وقت) استفاده کنید.
بیشتر مارک های خمیردندان ها، خمیردندان مخصوص دندان های حساس دارند. این خمیردندان ها حاوی یک ماده شیمیایی به نام نیترات پتاسیم می باشند که با محافظت از اعصاب لثه، حساسیت دندان ها را کاهش می دهند. اکثر این خمیردندان ها از یک فرم مصنوعی از نیترات پتاسیم استفاده می کنند، اگر چه برخی از آن ها از فرم طبیعی استفاده می کنند. هر دو نوع نیترات پتاسیم برای استفاده مناسب هستند.
برای استفاده مناسب دستورالعمل مربوط به خمیردندان را که بر روی تیوپ آن نوشته شده دنبال کنید.
برس مسواک ها از نرم تا زبر متفاوت می باشد. هر چه برس مسواک نرم تر باشد در هنگام مسواک زدن با ملایمت بیشتری بر روی دندان ها و لثه شما حرکت می کند و همچنین مانع شکستن و جدا شدن براکت ها می شود. بنابراین مسواکی را انتخاب کنید که برس آن نرم است.
.jpg)
.png)
اگر شما به مسواک زدن محکم عادت دارید، این موضوع در چند روز اول پس از گذاشتن براکت ها برای شما بسیار دشوار خواهد بود. با دندان هایتان با ملایمت رفتار کنید و به آرامی و با دقت مسواک بزنید. همچنین زمان کافی برای مسواک زدن صرف کنید.
زمانی که شما بر روی دندان هایتان براکت دارید می بایست پس از هر وعده غذایی از مسواک و نخ دندان استفاده کنید، حتی زمانی که از خانه بیرون می روید. بدون این مراقبت های دقیق دندان های شما در معرض پوسیدگی، التهاب لثه و سایر مشکلات دندانی قرار می گیرند. در طول مدت درمان و زمانی که شما براکت دارید، دندان هایتان به مراقبت های بیشتری نیاز دارند.
زمانی که بیرون از خانه می روید یک بسته کوچک حاوی یک مسواک مسافرتی، یک خمیر دندان کوچک و یک نخ دندان همراه داشته باشید. بنابراین همیشه آماده مسواک زدن پس از غذا خوردن باشید.
زمانی که براکت ها بر روی دندان های شما گذاشته می شوند، احساس کمی درد دور از انتظار نیست. اگر با این حال پس از گذشت چند هفته هنوز درد غیر قابل تحملی دارید ممکن است بخواهید جلسه ای را با متخصص ارتودنسی خود داشته باشید تا بدین ترتیب سوال های خود را عنوان کنید.
در صورتی که درد غیر قابل تحملی دارید می توانید به متخصص ارتودنسی خود مراجعه کرده و بخواهید تا کمی براکت های شما را شل کنند. داشتن براکت های سفت لزوماً به این معنی نیست که آن ها بهتر عمل خواهند کرد و یا دندان های شما سریعتر مرتب می شوند.
از متخصص ارتودنسی خود درباره سفت بودن و یا شل بودن سیم ارتودنسی سوال کنید.
گاهی اوقات قسمت کوچکی از سیم از انتهای براکت ها بیرون زده و از داخل دهان می تواند ناراحت کننده باشد و باعث زخم های دهانی شود.
از متخصص ارتودنسی خود بخواهید تا انتهای سیم ها را قیچی کند تا شما بلافاصله احساس راحتی کنید.
متخصص ارتودنسی شما همچنین ممکن است درمان های دیگری مانند بایت ویفر( (bite wafer را توصیه کند. بایت ویفر محصولی است که شما در روز می توانید از آن استفاده کنید. به این طریق که هر یک ساعت برای چند دقیقه چند مرتبه باید آن را گاز بگیرید. این عمل گاز زدن به تولید گردش خون در لثه کمک می کند، در نتیجه می تواند درد را کاهش دهد.
متخصص ارتودنسی شما ممکن است توصیه هایی داشته باشد که به شما برای کاهش درد و ناراحتی کمک کند. آنها بیماران مختلفی را درمان کرده اند و درمان های مختلف را که روی بیماران اثر داشته نیز بخوبی می دانند. بنابراین حتماً در رابطه با ناراحتی خود با متخصص ارتودنسی تان مشورت کنید.
زمان وقت ملاقات بعدی یا تنظیم براکت ها به نظر متخصص ارتودنسی شما بستگی دارد، ولی اگر طبق نظر شما باشد برای روزی برنامه ریزی کنید که وقت های مهم یا فعالیت های دیگری که نیاز به تمرکز و متمرکز شدن بر چیزی را دارند، نداشته باشید. سعی کنید که وقت ملاقات را در انتهای روز داشته باشید تا بلافاصله پس از وقت ملاقات به خانه روید و استراحت کنید.
دهان شما دوباره تا یکی دو روز پس از تنظیم براکت ها حساس خواهد شد. شما باید برای خوردن غذاهای نرم مانند پودینگ، پوره سیب زمینی، سوپ و غذاهای مشابه برای چند روز برنامه ریزی کنید.
قبل از وقت ملاقات خود یک قرص استامینوفن بخورید تا زمان وقت ملاقات اثر کند. به همین دلیل درد و ناراحتی بلافاصله کاهش می یابد. قرص مسکن بعدی را می توانید 4 تا 6 ساعت بعد از قرص قبلی برای مدیریت و کاهش درد مصرف کنید.
اکنون زمان آن رسیده است که اگر با براکت های ارتودنسی مشکلی دارید و یا با مشکلاتی نظیر سردرد و یا زخم های دهانی مواجه شدید به متخصص ارتودنسی خود بگویید. ممکن است راه حل های دیگری وجود داشته باشد که می تواند برای کمک به حل این مشکل یا مشکلات باشد.
کلیه حقوق این وبسایت محفوظ و متعلق به دکتر بهادر درانی می‌باشد.
به این مقاله امتیاز دهید