ارتودنسی اولیه

ارتودنسی اولیه

درمان ارتودنسی اولیه برای کودکان

تفاوت بین درمان زود بهنگام (اولیه ) یا ارتودنسی پیشگیری با ارتودنسی خردسال/بزرگسال ( بعداز جهت رشدی) چیست؟ وچرا ممکن است کودک من به درمان اولیه ( ارتودنسی پیشگیری) نیاز داشته باشد؟ درمان اولیه ( ارتودنسی پیشگیری ) در بلند مدت چه کمکی به کودک من خواهد کرد؟

این ها فقط چند نمونه سوال در مورد ارتودنسی اولیه (ارتودنسی پیشگیری) برای کودکان است. انجمن  ارتودنتیست های آمریکا سن کودکان را برای مشاوره با متخصص ارتودنسی حدود هفت سالگی توصیه می کنند.

در این سن متخصص ارتودنسی ارزیابی می کند که آیا  کودک شما به درمان ارتودنسی نیاز خواهد داشت؟

درمان اولیه (ارتودنسی پیشگیری – همچنین موسوم به فاز یک درمان) معمولا از سن هشت سالگی یا نه سالگی شروع می شود. (فاز دوم درمان از سن یازده سالگی به بالا شروع خواهد شد.) هدف از درمان اولیه رشد صحیح فک بصورت ایده آل و همچنین تصیح طرز قرار گرفتن دندانهای بالا روی دندانهای پایین و یا undrerbite  (دندانهای پایین روی دندانهای بالا است.) می باشد.

درمان اولیه (زودبهنگام ) همچنین به ایجاد فضای مناسب برای درآمدن دندان دائمی کمک می کند و ریسک کشیدن در آینده را کاهش می دهد.

چگونه متوجه می شوید که فرزندشما به درمان ارتودنسی نیاز دارد؟

  • دیر یا زود افتادن دندان کودک ( سن افتادن دندان در کودک شما – باید حدود پنج سالگی باشد و در حدود سیزده سالگی همه دندان ها دائمی را داشته باشد.)
  • مشکل جویدن و یا طرز قرار گرفتن دندان ها بر روی هم
  • با دهان باز نفس کشیدن
  • فرزندتان بعد از سن پنج سالگی به مکیدن انگشت شصت ادامه می دهد.
  • مشکلات کلامی / لفظی
  • جلو زدگی دندان (دندان بالا و دندان پایین خیلی از هم فاصله دارند)
  • دندان هایی که در حالت عادی روی هم قرار نمی گیرند یا اصلا بهم نمی رسند.
  • کراس بایت ، دندانهای بالای نامرتب در حدود سن هفت یا هشت سالگی

 

چه عواملی باعث بروز مشکلات ارتودنسی می شوند و چگونه درمان اولیه ( ارتودنسی پیشگیری ) به نفع فرزند من خواهد بود؟

مشکلات ارتودنسی مانند نامرتبی دندان ها ، فضای زیاد بین دندانها ، مشکلات رشد فک ،  جلوزدگی دندانها  و روی هم قرار نگرفتن دندانها ممکن است ارثی و یا به علت وارد شدن آسیب به دهان و یا دیر یا زود افتادن دندان های کودک و یا عادات مکیدن شصت باشد.

بیشتر کودکان تا سن سیزده سالگی همه دندانهای شیری خود را از دست می دهند و تا پایان سن نوجوانی رشد استخوان های فک ثابت خواهدشد.

فرآیند ارتودنسی برای بزرگسالان اغلب زمان بیشتری می برد و می تواند شامل کشیدن دندان و یا جراحی دهان شود. مشاوره برای درمان ارتودنسی اولیه ( ارتودنسی پیشگیری ) بعنوان یک کودک میتواند مانع از نیاز به ارتودنسی در بزرگسالی شود و ریسک کشیدن یا جراحی دندان در آینده را کم و به صفر برساند.

اگر فرزند شما بین سن هفت یا هشت سالگی است و علائم نیاز به درمان ارتودنسی دارد، یا اگر دکتر دندانپزشک خانوادگی تان به شما پیشنهاد میکند تا برای مشاوره نزد یک متخصص ارتودنسی بروید ، لطفا با ما تماس بگیرید.

تیم ما مشاوره اولیه را برای فرزندتان فراهم می کند و با شما در مورد بهترین مراحل برای مراقبت از لبخند فرزندتان صحبت خواهد کرد.



امتیاز این مقاله:


به این مقاله امتیاز دهید

*پر کردن این فیلد الزامی می‌باشد.